Czy widzieliście kiedykolwiek człowieka będącego na emeryturze, który by nie tęsknił za swoim miejscem pracy?

Prawo do osiągnięcia wieku emerytalnego koduje w nas przekonanie, że w takim to a takim wieku musimy przerwać pracę. Dlaczego jest ona aż tak popularna, skoro sami widzimy, że w większości przypadków przerwanie pracy oznacza przerwanie życia?
Posługując się językiem politycznym – człowiek dla swego psychicznego zdrowia znacznie bardziej potrzebuje prawa do pracy niż niezliczonych, iluzorycznych swobód.

A jednak wytrwale studzimy tych, którzy STWARZAJĄ nam okazję do pracy.

Niezależnie od tego, czy są to nasze dzieci, czy dorośli członkowie społeczeństwa. Jeśli żadna praca nam się nie trafia, to nie mamy nic do zrobienia.

Praca nie spada nam z nieba. Nikt jej nam nie poda na talerzu. Pracę należy stwarzać.