Chaos jest główną przyczyną głupoty. Głupiemu człowiekowi wszystkie rzeczy i sprawy, oprócz tych bardzo prostych, wydają się bezładem i chaosem. Dlatego, znając anatomię chaosu, bylibyśmy znacznie mądrzejsi. I to niezależnie od tego, jak mądrzy byliśmy dotychczas.
Jeśli kiedykolwiek zdarzy się wam uczyć jakiegoś niezbyt lotnego młodego człowieka, zrozumiecie to bardzo dobrze. Próbujecie wyjaśnić mu, jak coś działa. Powtarzacie mu to samo raz za razem. Po czym dajecie uczniowi spokój, a on szybko niweczy cały wysiłek. Okazuje się, że nie zrozumiał. Nie złapał, o co chodzi. Możecie uprościć swoje rozumienie w stosunku do jego niezrozumienia słusznie stwierdzając: „w jego głowie była plątanina, chaos”.
Dziewięćdziesiąt dziewięć procent całego nauczania, które kończy się klęską spowodowane jest tym, że uczeń w pewnym momencie stracił orientację.
Nie tylko w sferze pracy, ale i w samym życiu, gdy dotyka nas porażka, zawsze pochodzi ona z chaosu. Aby pojąć jakiś mechanizm lub przeżyć życie, musimy umieć przeciwstawić się chaosowi lub rozłożyć go na części składowe. [Problemy Pracy]